the effect of audio-taped feedback and conferencing on efl students’ writing ability

: بازخورد یکی از جنبه ها ی ضروری هر دوره ی آموزشی نگارشی – زبانی انگلیسی می باشد که به زبان آموزان مهارت های مورد نیاز جهت بهبود توانایی نگارشی را می آموزد. این تحقیق، با استفاده از طرح پیش آزمون، پس آزمون، و پسا آزمون ، سعی دارد تا تأ?یر نوع بازخورد مدرس در کمک به زبان آموزان جهت بازنویسی نوشته هایشان رابررسی کند ، و آیا اینکه رابطه ای بین نوع بازخورد مدرس و توانایی زبان آموزان در تصحیح غلط های محتوایی و نگارشی وجود دارد. همچنین این تحقیق به این مسأله که کدامیک از بازخوردها در بلند مدت تأ?یر بیشتری بر نگارش زبان آموزان دارد، می پردازد. به علاوه، عکس العمل زبان آموزان به نوع پاسخی که دریافت می کنند نیز، از طریق پرسشنامه بررسی می شود. بدین منظور، 45 زبان آموزهمگن به صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: گروه بازخورد از طریق مذاکره ، گروه بازخورد از طریق صدای ضبط شده ی مدرس ،و گروه بازخورد نوشتاری (هرکدام به تعداد 15 نفر ). سپس از زبان آموزان خواسته شد تا درباره ی سه موضوع متفاوت به عنوان پیش آزمون، پس آزمون، و پسا آزمون انشأ بنویسند. بررسی داده ها نشان داد که بازخورد از طریق صدای ضبط شده ی مدرس در بازنویسی نوشته ها وبازخورد از طریق مذاکره درتصحیح غلط های محتوایی و نگارشی زبان آموزان مو?رتر بود. اما بازخورد از طریق مذاکره تأ?یربیشتری دربلند مدت نیز داشت. در واقع نمرات میانگین زبان آموزان در گروه مذاکره و گروه بازخورد از طریق صدای ضبط شده، افزایش یافت اما پاسخ نوشتاری مدرس دربلند مدت ا?ری نداشت. پاسخ زبان آموزان به پرسشنامه بیانگراهمیت بازخورد مدرس برای آنها بود. با این وجود، نتایج نشان داد که زبان آموزان گروه بازخورد نوشتاری در اعمال کردن نظرات مدرس مشکلاتی داشتند. برتری بازخورد شفاهی به بازخورد نوشتاری مدرس به ویژگی های طبیعی این سه شیوه ی متفاوت پاسخ به نوشته های زبان آموزان مربوط می شود. روش های شفاهی بازخورد به مدرس امکان ارائه ی پاسخی را میدهد که سازنده تر، جامع تر، تخصصی تر، و به سبک عامیانه تری میباشد. این ویژگی ها برگرفته از این واقعیت هستند که پاسخ های شفاهی مدرس تحت تأ?یرمحدودیت های زمانی و مکانی خاص پاسخ نوشتاری نیستند. این محدودیت ها پاسخ نوشتاری مدرس را کوتاه، رسمی، و سنجشی میکنند. بنابراین، زبان آموزان مشکلی در درک پاسخ های شفاهی مدرس نداشتند اما قادر به اعمال نظرات نوشتاری مدرس نبودند. یافته ها نشان داد که روش های شفاهی بازخورد نسبت به روش های نوشتاری در پاسخ به نوشته های زبان آموزان برتری ویژه ای دارند و در نتیجه این امرمنجربه تجدید نظر در انتخاب نوع بازخورد در کلاس های نوشتاری انگلیسی می شود.